Zondag  14 december, 3e Advent

In deze Adventstijd legt de profeet Jesaja (35, 1- 10) ons prachtige visioenen voor: steppen die bloeien,
dor onvruchtbaar land waar water gaat stromen, mensen die opnieuw lachen en leven vinden.
Het zijn beelden die verlangen wekken naar een wereld waar het goed leven is - veilig, een geborgen thuis.

Maar tegelijk weten we: onze werkelijkheid is vaak nog woestijn.
Ook wij kennen eenzaamheid, dorheid, ziekte en twijfel. Uithouden met die visioenen vraagt moed. En geduld.
Advent nodigt ons uit om niet alles meteen te willen grijpen, maar verlangend uit te zien.
Open te blijven voor kleine tekenen die ons al worden gegeven.

Ook Johannes de Doper (Mt 11, 2-11) worstelt met dat wachten.
Vanuit de gevangenis vraagt hij zich af of hij zich niet heeft vergist: “Bent U de Messias?”
Zijn wereld is klein geworden, omsloten door vier muren. Zijn vragen lijken op de onze: Is mijn geloof wel echt?
Heeft mijn hoop zin?

Jezus antwoordt Johannes niet met een simpel “ja”. Hij zegt: “Kijk om je heen.
Blinden zien, doven horen, armen ontvangen goed nieuws.”
Geen theorie, maar werkelijkheid in het klein.
Het visioen van Jesaja dat al voorzichtig doorbreekt.

Groet. 
Ds. Jils Amesz, ds@wingerdkrimpen.nl