Zondag 14 juli

Ik ga op vakantie en neem mee…
Tijdens het pakken van mijn koffer voor de vakantie houdt mij één vraag het meeste bezig.
Deze vraag is zelfs belangrijker dan de vragen hoe zal het weer zijn op de plaats van bestemming en daaraan
gekoppeld welke kleding zal ik meenemen, indien het goed of slecht weer zal worden, of een andere vraag krijg ik al mijn bagage wel in één koffer.
All weken van tevoren loop ik na te denken over die ene vraag, welke boeken neem ik mee op vakantie? In de boekenkast is een plekje voor nieuw gekochte boeken gereserveerd. En af en toe sta ik stil voor de kast en peins welke zal ik nu kiezen. Ik loop met mijn wijsvinger en middelvinger langs de ruggen en
maak intussen een keuze, die ik echter alweer snel laat varen. Eigenlijk zou ik al die boeken mee willen nemen, maar daarvoor is de vakantie
te kort. Dus toch een keuze.

Weer sta ik voor de kast. Er moet een keuze gemaakt worden. Ik neem mee, “Het proces” van Frans Kafka.
Het boek dat ik ooit las op de middelbare school. Dit jaar is het 100 jaar geleden dat Kafka stierf Voor nu is het een mooi moment
om het boekje weer eens te lezen. Het verhaal gaat over een man die op de ochtend van zijn dertigste verjaardag in zijn eigen huis gearresteerd wordt.
De reden voor de arrestatie wordt hem niet meegedeeld. K. raakt verstrikt in een juridische procesgang zonder te weten waarvoor
hij is aangeklaagd of waar tegen hij zich moet verdedigen.

Een ander boek! Tussen de stapel nieuwe boeken in de boekwinkel vond ik een boek met fascinerende titel “Tot God” – geschreven door de
Vlaming Christophe Vekeman. In het boek beschrijft de schrijver een reis - zijn zoektocht - naar het antwoord op zijn vraag, bestaat de God
uit het evangelie daadwerkelijk? Zijn gedachten schrijft hij op in de vorm van gezangen, psalmen, visioenen en denkbeeldige preken.
En uit het stapeltje boeken naast mijn bureau kies ik het boekje “Castellio tegen Calvijn” geschreven door Stefan Zweig in de jaren 30 van
de vorige eeuw. In het boek beschrijft Zweig het dispuut tussen de Franse humanist Sebastian Castellio (1515-1563) en de hervormer Johannes
Calvijn. In de strijd tussen Calvijn en Michel Servet kiest Castellio de kant van de Spaanse arts, die beschuldigd wordt van godslastering.
Nadat het vonnis is voltrokken, lijkt de strijd beslist en de aanspraak op tolerantie eindelijk ondergeschikt aan Calvijns theologisch-politieke eis.
Maar Castellio zet de schijnbaar hopeloze strijd voort.

Ik stop het laatste boekje in mijn koffer en hij is gelijk vol. De vakantie kan gaan beginnen; het belangrijkste is ingepakt!
Ik wens iedereen - vakantiegangers en thuisblijvers - een goede tijd en veel leesplezier.
Met een vakantie-groet

Ds. Jils Amesz, ds@wingerdkrimpen.nl