Zondag 26 november

Een vredesvlag wappert bij de Wingerd.
Misschien is het je nog niet opgevallen. Sinds enkele weken hangt er hoog in de top een blauwe vredesvlag met een afbeelding van een witte duif bij onze kerk.
Van oudsher tonen vlaggen en spandoeken de eenheid en het energieke karakter van een groep.
Dikwijls vertegenwoordigen ze waarden en brengen ze de politieke ideeën van een bevolking samen.
De internationale vredesbeweging heeft daarvan als geen ander gebruik gemaakt om haar boodschappen uit te dragen. Daarbij hanteerden ze allerlei symbolen.
De vredesvlag staat symbool voor het streven naar vrede en eenheid.
Blauw staat symbool voor rust, terwijl de witte duif al eeuwenlang wordt erkend als symbool voor de vrede.
De vredesduif is het universele symbool voor vrede.
Al in het vroege christendom stond de duif symbool voor hoop. In het verhaal van de zondvloed stuurt Noah een duif erop uit die terugkeert met een olijftak tussen zijn snaveltje, waardoor hij wist dat het water van de vloed eindelijk plaats begon te maken voor land.

Deze blauwe vredesvlag met witte duif hoort dus niet bij een land, een ideologie of een stroming, maar herinnert ons aan wat voor ieder mens zou moeten gelden.
Vrede op aarde voor iedereen.
Voor kinderen op elke plek op aarde, voor onze toekomst.
Vlag voor de vrede! In deze chaotische tijden is de vlag een stille wapperende oproep om naast elkaar te gaan staan en niet tegenover elkaar.

Ds. Jils Amesz, ds@wingerdkrimpen.nl